Du veit du er i Nicaragua når:

- punkta handlar mest om livet her i León, men dei fleste kan gjelde for resten av landet også.

* større lokaler som til dømes Kulturstudiers studiesenter har eit lite hus i bakhagen. Der bur ein lokal familie, som passar på og held ved like det store huset som er eigd og leigd ut av nokon andre.

* Det plutselig går høner og småkyllingar under bordet og rundt føta dine når du har undervisning.

* Kranene i dusjen og på vaskane kun er av/på. Det er ikkje mogeleg å stille inn noko temperatur på vatnet, som berre varierar utifrå lufttemperaturen.

* Gatene består av breie bilfelt med kjempesmale gangfelt. Og gangfelta er i tillegg fulle av søppelspann, stolpar, hol ++ så du må hyppig gå ut i bilvegen for å passere gjenstandar eller mennesker.

* Folka i gatene ropar "chele", "gringo" osv etter deg fordi du er bleik. Og dersom du er dame får du høyre "tstststs" eller "chch" ropt etter deg som om du er ein katt eller eit dyr.
Sitnevnte likar eg dårlig, men dei lokale brukar denne "tsstss" lyden for å rope på kvarandre også.

* Folk du møter i gata seier "adios" og ikkje "hola" eller "buenos días/tardes/noches".

* Det meste av den gode kaffien blir eksportert ut av landet.

* For dykk som kan litt spansk: Dei ikkje har vosotros-forma (dykk) i språket sitt, men brukar ellos/ustedes (dei) som både dykk og dei. Og dei har ei anna du-form; "vos" i staden for "tú".

* Spanske ord du har lært på skulen betyr plutselig noko anna. Dersom du seier "madre" er du frekk, og bør heller seie "mamá". Dersom du seier "coche" meinar du hestekjerre og ikkje bil. Det riktige ordet her er "carro". Dersom du på spania-spansk seier av du vaskar golvet seier du i Nicaragua at du mishandlar golvet.
Det er mange eksempel på ord som har litt ulik tyding.

* Alt inneheld sukker. Brødet, juicen, yoghurten, melka (!), ALT.
Her er veldig lite sjokolade og søtsaker i butikkane, men absolutt alle andre produkta er stappfulle av sukker, så.

* Du må gå ut på restaurant før du er skikkelig svolten, fordi du må vente på maten alt frå 20 min til 140 min.

* Når omlag alle måltida inneheld raude bønner. Og/eller ris. Evt begge deler blanda saman, då får du "gallo pinto" som mange her et til både frukost, lunsj, middag og kvelds.

* Du finn utallige matvarer laga av mais. Ulike typar tortillas og ulike drikker. Dei brukar mais til alt mulig.

* Bussar, bilar og enkelte bygningar er dekorerte med lovord om Jesus og Gud. Absolutt overalt møter du på frelserord eller utsagn som "Jesus er min frelser/min store kjærleik/mitt liv/etc".

* Busstopp, autovern, steinar, husveggar ++ er dekorerte med logoen til FSLN. Eller navnet til presidenten Daniel Ortega.

* Det er alltid, alltid, ALLTID plass til fleire på bussen....... Alltid!

* Ein kø på 7 personar tek ein time å ekspedere.

* Alle butikkar, restaurantar osv er overbemanna til tusen, men likevel går alt kjempetreigt. Det er som regel berre ein eller to av dei 10 på jobb som kan gjere noko.

* Skulebøkene dine snart går i stykker fordi dei er fulle av sand og solkrem.

* Du frys når gradestokken synk ned til 26*C. Eg gjekk med dongeribukse og genser og fraus når vi var i Estelí og det vart 26*C på kvelden.
Her i Leon er derimot den deiligaste tida på døgnet kl.04-05 på natta. Då våknar eg alltid og kjenner at eg ikkje er sveitt og klam, og eg kan faktisk legge lakenet som er dyne over meg. Temperaturen ligg kanskje på 24-28 *C. Deilig.

* Du kan på eit apotek og kjøpe antibiotika eller kva du enn vil utan hverken resept, identifikasjon eller noko. Du treng berre pengar. Og ordet for tablettane du ynskjer på spansk.

* Du kjøper enkelttablettar og ikkje pakkar på apoteket.

* Gatene er fargerike. Murhusa er malt i alle mogelege fargar og kanskje dekorerte med veggmaleri.

* Du høyrer "ATOOOOOOOL!" eller navnet på andre produkt når du går i gatene. Kvinner og menn går rundt og sel både frukt, tyggis, bakverk, is osv.

* Kokosnøtter er dødsårsak,

* Du plutselig høyrer eller ser hest og kjerre gjennom gatene. Nesten som å vere 150 år tilbake i tid. Hest og kjerre er nesten like vanleg som bilar, og fraktar både varer og mennesker.

* Av og til kjører også bilar med store høgtalar gjennom gatene. Dei spelar høg musikk og reklamerar for produkt og butikkar. Eller annonserar at ein person har døydd og inviterar til minnestund. Alt ettersom.

* Du ikkje får lov til å bade denne dagen fordi badevaktene har observert ei rokke eller krokodille i vatnet. Eller fordi straumane i havet er for sterke.

* Stranda består av svart sand som blir urealistisk varm i løpet av dagen.

* Hengekøyer og gyngestolar er overalt.

* Nesten alle hus har eit ope "plaza" i midten, som ein firkanta hageflekk. Naturleg aircondition.

* Ein må tørke støv og vaske golv 2-3 gongar for dag. Fordi husa er så opne, og det kjem så mykje støv og skit med lufta.

* Nesten uansett kvar du snur deg så ser du ei kyrkje.

* Det er vulkanar overalt.

* Funksjonshemma blir skjult i heimen, og den lysaste ungen i familien blir vist fram som trofé. Det er nemlig status å vere kvit.

* Folk kallar kvarandre kvit, brun, svart, tjukk, tynn, treig, gammal.. Alt mulig! Og det er ikkje meint frekt, slik er det berre.
"Chele" (kvit) er status og som oftast eit kompliment, medan "moreno" (brun) eller "negro" (svart) kan vere skjellsord.

* Selgerar på gata kan identifiserast ved at damene har på seg store blondeforklær, til å ha pengane i.

* Språket avgjer kvar i landet du kjem frå. På vestkysten snakkar alle spansk, medan austkysten er prega av engelsk eller blanding mellom engelsk, afrikansk og spansk.

* Nicatime. Alt går i sitt eige tempo, og det er ikkje noko du kan gjere med det.
Tid er ikkje pengar her nede.
Seier du til baristaen at du må ha kaffien litt kjapt fordi du har dårlig tid blir dei heilt satt og får ikkje gjort noko på minimum eit kvarter.
Skal du få levert noko på mandag kan det hende du får det i løpet av veka, eller månaden.

* Sola står opp ca 05:30 og går ned 18:00 heile året. Her er difor ikkje sommartid og vintertid.
Ein lokal sa også til meg at dei ikkje klarte skiftet til sommartid den gong dei hadde dette fenomenet. Alle kom for seint til jobb og landet som kan sjå ut til å mangle struktur til vanleg vartheilt skipla.

* På fleire hostel er det ikkje dør mellom soverommet og badet. Enten er det heilt ope, eller så heng det eit tøystykke som dør. Skulle du få dør kan du vere sikker på at veggen mellom romma ikkje når heilt opp til taket.

* Det går ei lydsirene over heile byen kvar dag kl 07:00 og 12:00.

* Dopapir skal kastast i søppelbøtta. Det er ikkje mange papirbitane som skal kastast i toalettet før det blir tett og oversvømmelse.

* Du høyrer jubel idet straumen kjem tilbake på kvelden eller når vatnet kjem tilbake og alle dei svette menneska får dusje seg.

* Du ikkje lenger tek for gitt at du har straum eller vatn midt på dagen.

* Til å byrja med går rundt og tenker "wow, det er billig". Men ein tilpassar seg skremmande fort prisnivået, og går snart rundt og tenker "oj, det var dyrt". Spesielt dersom ein reiser til Managua, Granada eller Ometepe.

* Du må oppbevare absolutt alt av mat i plastboksar for å ikkje få besøk av fleire hundre insekt.

* Du har tre alternativ dersom du vil kjøle deg ned. Du kan gå på supermakedet der det er levelig, du kan på på kino der det er kjølig, eller best av alt kan du gå i ein minibank - der er det ofte skikkelig kaldt. 
Du kan også bli innlagt på privat sjukehus, men veit ikkje heilt om det er å anbefale. Eller du kan booke ei natt på eit av dei dyrare hotella, dei har ofte aircondition.