Du veit du er i Vietnam når..

- befolkninga består av fleire undervektige enn overvektige personar.
- både folk, hus og kartet er smalt (fritt sitert frå guiden)
- skulane stenge dersom temperturen blir på 5-13*C (det blir aldri kaldare enn +5*C)
- bussen er raskare (og dyrare) enn toget.
- øl er billigare enn vatn.
- scooterar dominerar verda

- du finn spesialiserte gater. Ei gate med blomster, ei med jernvarer, ei med silke, ei med mat, ei med sportskle, osv.
- du ser gravplassar midt ute på risåkrane.

- dei grev opp desse gravene når det kun er beina att av liket, og plasserar desse i ei lita steinkiste på gravplass.
- ingen menn har skjegg på kinna, kun rundt munnen. Det er ikkje mote, det er biologi.
-  damer går med trekanthattar og menn med runde grøne soldathattar.

- alle kleda i butikkane er små. Str XXL her er på storleik med M i Noreg.
- det ikkje eksisterar ein einaste McDonalds i landet. (I love it!)
- det går waterbuffalos langs vegen.

- familiens hund er kjæledyr eine dagen og middag den andre dagen.
- du blir sett opp til (i stor grad!) idet du fortel at du snart er ferdig utdanna lærar.
- alle går rundt med munnbind.

- alle sit rundt om kring i gatene. Familiar sit ute på gata og et dagens måltid.
- du hører kommunististe opprop frå høgtalar i gaten 2 gongar for dag.

- offentlig aerobic i parken vekker alle nærbebuande med høg musikk kl.06 om morgonen. Ingen rolig tai chi her, nei!
- folk kastar søppelet utafor fortauet, og lar det ligge til søppelansvarlege plukkar det opp seint på kvelden.

- du får dobbel eller trippel pris på alle varer dersom du er bleik, og må prøve å prute ned.
- handsåpa inneheld "withening" ingrediensar.
- taxisjåføren kjører rundt og rundt og store omvegar for å svindle deg for heile 7 norske kroner.

Når eg føler meg som eit sirkus idet vi går gjennom gatene og blir beglodd av alle, og føler meg som ei dronning idet eg ankjem hotellet.

Peace out og god natt!
Snart skal eg fotelje om Sa Pa og dei siste dagane mine i Ha Noi.

Ha Noi Night Market, ciclo og div

Maten her i Vietnam er absolutt ikkje som forventa.
Fiskesaus serverar ein aldri til turistar. Sikker fordi dei er så flaue over den sterke lukta og fæle smaken, og veit at ingen andre likar det. Så ingen problem.
Og ellers har eg ete mykje tradisjonell mat, til kvart einaste måltid utanom eitt faktisk, og prøvd mykje eg ikkje ein gong anar kva er.
Frukta her nede er utruleg god! Pasjonsfrukt, grapefuit, dragon fruit, papaya, mango, melon - så smaksrikt, søtt og godt. All denne frukta her er slik som kan skrellast, så no worries. Men eg har også drikket mykje juice/vatn med isbitar. fyfy. Og eg har ete mat frå gata. Fyfy. Og eg har glømt å ta idoformen fleire dagar. Fyfy. Men magen min har det heilt suvernt! Har heller ikkje ete usunt på ei veke, og kjenner 0 behov for søtsaker. Digg!
Eg føler vi et heile tida. Alle er svoltne heile tida, og eg er aldri svolten.
Ta i dag som eksempel: kl.08 åt eg ein frukost så stor at eg holdt på å sprekke. Kl.10 var det pause i forelesninga med div mat, frukt og drikke. Kl.12 var det lunsj, så vi reiste på restaurant og åt middag. Og kl. 14 var det pause i neste forelesning med enda meir småmat og drikke. Konstant stappmett. Og såklart må eg et noko når alle andre et. Det resulterar i at eg då ikkje et noko resten av dagen. Tull tull. Eller, eg brukar å tvinge i meg minst eitt måltid til i løpet av dei 12 vidare timane eg er våken.

Eg lever visst etter den norske klokka, og gløymer å legge med om kveldane. Det svir kvar einaste morgon... Eigentleg har vi alt for mykje å gjere om dagane så eg rekk aldri å sove meir enn 5t om nettene før timeplanen seier eg må stå opp. Går rundt som ein zombie som kun klarar å halde seg våken fordi ein 3-sekunds-døs i Ha Noi = påkjørt eller robba. Og fordi her skjer så mykje spennande heile tida, såklart.

Torsdag var vi ekte turistar og kjørte ciclo. Ein sykkel med sete/kasse foran. Heile klassa, alle på kvar sin. Rundom i Hanoi, midt i all trafikken, heilt kaos.

Fredag var vi på skulen nokre timar før vi drog på eit tradisjonellt musikk show. Altså teater. Eg skjønte såklart ikkje eit kvekk av kva dei sa eller sang, men det var mykje musikk og fargar, så det gikk fint.

Denne dagen fekk eg også så vidt skvist inn tid til å prate med både ein forelesar og ein student her som har god peiling på den vietnamesiske dragen (research til oppgåva må til.) før lobbyen på hotellet var full av 30 vietnamesiske studentar og 10 norske studentar. I helgene er det night market her i old quarter, og dei ville ta oss med dit for  shoppe. Byen som alltid er travel kokte over denne kvelden. Og ei gruppe med så mange asiatar er skummelt høglytt. Vi nordmenna som vart med ut trengde berre å vere i live, så knipsa asiatane 165 bileter av nordmenn og asiatar ilag og vi hadde vore bestevennar for livet. Markedet var veldig kjekt, og utrulig billig, men for eit kaos. Det var også denne kvelden eg fikk servert både cheese-stick, grilla mango og sugar cane juice - ferskpressa midt på gata, og så søt som det går an å få det. Eg var derimot glad for at eg ikkje var svolten og heller shoppa enn å ete nuddelsuppe på gata. Medstudentar kunne nemlig fortelle om den svære felles suppa med både sneglar, mage og alt mulig anna oppi.

Laurdag var det også skule frå 9-16. Men min taxi kom for seint til forelesninga fordi vi satt ei stund i taxien utanfor hotellet og venta på nokon som visstnuk hadde bestemt seg for å skulke. (Ja, eg begynner å bli ganske så lei av all ventinga på andre, men sånn er det når ein er 20 studentar på tur).

Kvelden vart atter ein gong tibrakt på spa, før vi vandra rundt på markedet i mykje roligare atmosfære enn kvelden før. Bortsett frå dei 10 minutta eg ikkje fann igjen folk, og stod der midt i Hanoi utan pengar på mobilen, så klarte vi oss utmerket. Fekk shoppa ein heil del i dag! Kjolar til 20, 30 og 60kr blant anna. Eller 100.000 og 200.000 dong om du vil.

Fikk lesestoff ein dag:

Nei. No er klokka 2 om natta. Og eg må pakke pakke. Kl.09 i morgon sjekkar vi ut av hotellet, og mykje må ordnast før den tid. Imåra blir det ein heil dag med sightseeing før vi setter kursen mot Sapa!

Ha Long Bay!

Ein av verdas sju underverk, og på UNESCO si World Heritage liste.
Absolutt fortjent!!

Etter å ha google litt om plassen frå sofaen heime i Noreg såg eg for meg ei bukt med 9-10 "fjell" stikkande opp av vatnet. Det var litt av ein underdrivelse! Ha Long Bay er eit svært område, med i alle fall 100 ulike steinar/fjell. Nydelig!

Etter ca 3t i buss + midtvegsstopp på turistbutikk var vi framme i Ha Long. Der tok vi ein liten båt ut til den store båten, som skulle vere vår heim det neste døgnet. Etter å ha tøffa oss ut mellom steinane åt vi lunsj ombord - fisk og skalldyr. Så sette vi kursen som eit av fjella, der vi gikk i land og gjekk inn i svære grotter, og opp til nokre platå med fin utsikt. På veg tilbake til båten såg vi også en apekatt! Og etter å ha sisttet på båten ei god stund og venta på dei siste, kjørte vi tilbake til storebåten for å skifte om.

No var det tid for neste øy! Der gjekk dei fleste av oss hudrevis av trappetrinn for å komme opp på toppen og nyte utsikta og solnedgangen. Svette og gode gikk/jogga vi ned igjen til stranda der eg slengte av meg alt anna enn bikinien og kasta meg ut i vatnet. Der var foresten ei lita badestrand. Og det er det varmaste vatnet eg har bada i i heile år! (med untak av badekaret brisbane som nesten fekk meg til å besvime). Utruleg deilig! Vi turna litt og koste oss i vatnet til det vart så mørkt av vi nesten ikkje såg att tinga våre på stranda. Då gjekk vi tilbake til båten og venta nokre kvarter på dei siste personane før vi reiste heim til storebåten og dusja.

Middagen var også fisk og sjømat. Eit eter eit fat kom ut med både det eine og det andre. Heldigvis var der ris, stekt løk og noko udefinerbart kjøtt eg kunne ete meg litt mett på. Til middagen delte eg ei flaske vin med Karoline og den superhyggelige "læraren" vår Stephen, føv vi satte oss opp på dekk i solsengene i mørket og naut ulike cocktails og den nydeliga utsikta av mange båtar med lys, stjerner og silluettar av Ha Long Bay "fjella". Og godt selskap, selvfølgelig. Vi kosa oss så masse at eg og Karoline henta dyna og puta vår, og la oss i solsengene i staden for senga. Vi fann ut at dette sikkert var einaste sjangsen vår til å sove under open himmel i Vietnam.

Klokka 05:30 vart det derimot for lyst for min del, og alt var ganske vått. Litt skuffa over at der ikkje var soloppgang å sjå, berre lysare og lysare himmel, gjekk eg ned på lugaren for å legge meg ein liten time. Senga var knallhard, så eg angrar ikkje på at eg låg i solsenga på dekk i staden for.

Etter frukost med toast, syltetøy og egg (truleg type and) reiste vi på ein liten båttur inn til ein lagune. Ein vietnamesisk mann sto bak på båten og rodde, og vi satt og naut stillheita og utsikta. Sjelero! Det var utruleg deilig. Der var også nokre småbåtar; "flytande burikkar", med ein liten gutt som var ufattelig søt.

Tilbake på storebåten sjekka vi ut av rommet og satt atter ein gong på dekk og naut sola og utsikta idet vi cruisa mellom øyene i eit par timar. Eg klarte til og med å bli litt solbrend før det var lunsj - sjømat og fisk. Dette måltidet havna eg på bord med guiden vår, læraren vår og den vietnamesiske FTU-studenten som var med, så eg fekk lære mykje interessant om Vietnam. Kjekt!

Det var tid for å vende nasa heimover, og nokre timar seinare var vi tilbake i Hanoi. På vegen hadde vi derimot ein halvtimes stopp der eg kjøpte meg ein typisk vietnamesisk silkekjole. Bilde kjem kanskje ein anna dag, no er eg solbrend og sliten.

Vietnamesisk mat, skule, museum, te, slott og spa.

Neida, det er berre dagen i dag eg skal skrive om. Men dagen starta grytidlig, så den har vore innhaldsrik!
Klokka 07 sat eg på restauranten og åt ein overraskandes god frukost. Stekt ris med grønnsaker og egg, brokkoli(!!), pannekaker, heimelaga superfersk youghurt, ferskpressa juice. Eg begynner å skjønne kor mykje dei 20.000NOK vi har betalt for denne Vietnamturen eigentleg er. Ja, det er mykje pengar i Norge, men her er vi i øverste klasse!
Ellers va der "velg-ingrediensar-og-vi-lagar-omelett/eggerøre/kva-einn-du-vil-ha", frukostblandingar, toast, frukt, pølser og tydeligvis ein à la carte meny som ikkje var så synlig.
Eg var veldig skeptisk til frukosten her, så var digg å bli så fornøgd sidan vi skal bu her alle nettene i Hanoi. Då får eg iallefall eitt skikkelig måltid for dag!

Ein halvtime seinare sat eg klistra mellom to andre i bakerste (3.rad) rad i ein taxi og var superklam på veg til skulen, Foreign Trade University. Luftfuktigheita her er nesten 100%, så sjølv om her berre er 25*C og ikkje særlig sol kjennes det ut som her er 40*C. Men det er kjekt å ikkje fryse da! I dag har ikkje vore like gale som igår. Sikkert vanesak.

Forelesinga om Vietnamese Language og Survival Skills var så som så. Vietnameserane er ikkje så gode i engelsk, men dei prøvar, det skal dei ha. Ca 10min etter at eg leita fram fyrstikkene til auga tok vi ei livsviktig pause. Då fekk vi "gratis" fingermat og kaffi/te. Og ein hyggelig prat.

 Utsikta frå toalettet.

"Tåka" er anten på grunn av forurensing, den høge luftfuktigheita, været eller alt.

Etter forelesninga stod vi tre evigheter i heiskø før vi fikk vite at der var trapper (i Brisbane har mange blokker kun heis og BRANNtrapper, så trapp er ikkje lenger sjølvsagt), og vel framme ved hotellet gjekk vi for å ete lunsj. Å komme fram var derimot ikkje så lett. Vi kjørte forbi gata til hotellet utallige gongar der vi streifa rundt og rundt, men sjåføren skjønte som vanlig ikkje bæret av kva vi sa når vi prøvde å vise veg.

Buffeet på vår utkåra lunsj-restaurant var omlag like skummel som i går kveld, så eg bestillte frå menyen - då visste eg iallefall kva som skulle ligge på talleken! Eg bestilte Hanoi Spring Rolls, noko kyllingstyr og Vietnamese Lotus tea. Sistnevnte kosta under 2kr! Då fekk eg oppdaga nye ferdigheitar - eg er virkelig eit naturtalent med spisepinnar! Åt heile måltidet med pinnar faktisk. Og ja, eg åt opp alt. Vårrullane var kjempegode, og eg var superfornøgd etter å ha 2 av 2 supre måltid for idag. Jubel!

På postkontoret rett etterpå vart skuldrane mine 7kg lettare, bokstavelig talt, etter at halve bagasjen eg tok med til Vietnam vart pressa ned i ei pappeske med fraktelapp til Norge. 3x så dyrt å sende med fly som med båt, men det er prisen å betale for at dåkke skal få julegavene i år 2012.

Litt telefonering seinare kapra eg ein taxi på ekte vietnamesisk vis slik at eg og Karoline kom oss til et-eller-anna-krigs-historie-museum som verken vi eller taxisjåføren visste kor var. Der var nemlig ei lita gruppe av Volda-gjengen, som vi fekk sjå igjen etter å ha lausrive oss frå ein mann som svarte "yes" på alt eg spurte/sa i håp om å få kjøre meg rundt på scooteren i bytte mot pengar.

På veg frå museet til eit slott (distansen tok 2min å gå) satte vi oss ned midt i gata på plastkrakkar som ekte vietnameserar og drakk typisk vietnamesisk "lemon tea". Una ville gjerne ta bilde av ein vietnamesisk mann på 78år som satt og naut sin te, og etter at vår studentkontakt frå FTU for dagen oversatte spørsmålet til han, kom han like såg odt bort til vårt bord. Kult! Litt etterpå kom ei fattig dame på 50år og turde å sette seg ned med oss også, etter å ha gått forbi nokre gongar og prøvd å selge nokre utsletne slippersar. Med FTU-studenten som tolk prata vi så smått, og eg kjende atter ein gong at livet mitt er surrealistisk hærlig.

Ditta er så typisk Vietnam som det går an å få det! På samme måte som nordmenn er født med ski på beina, er Vietnameserane født på scooter.
Heilt vanlig å sjå ein familie på 4 på ein scooter.

Vanleg å bruke scooteren til klesstativ, butikk, seng, oppholdstad og kanskje transportmiddel.

Slottet var flott, og når det var blitt mørkt ute reiste vi tilbake til hotellet. Då var det jammen tid for middag, men eg og Karoline kjende at kroppen hadde meir lyst på massasje enn mat og reiste på spa i staden for. Der fikk vi servert jasmine-te medan vi fekk vaska føta i fotbad med lime. Deretter var det tid for 75min full kroppsmassasje og 30min ansiktsbehandling, provided by bittesmå asiatiske damer. (Eg føler meg ein ein kjempe her nede). Lovely! Herligheten betalte vi heile 525.000 dong for, som tilsvarar ca 150kr.

Vandrande heim igjen gjekk vi forbi Dong Xuan Market, utan å bruke ein einaste dong. Er mange skattar å finne i gatene her, men eg blir stressa berre av tanken på all prutinga som må til.

Vel heime på hotellrommet er klokka no langt over midnatt. Er eigentleg for trøtt til å begynne å pakke og organisere no, men om 5 timar startar neste dag, og då reiser vi til Ha Long Bay!